Yakutiye o sesi duydu

Bir vatandaş mesaj attı: Yardım ulaşmayan birileri var...

Birkaç gün önce gazetemiz başyazarı Mehmet Şener köşesinde, şehirdeki Ramazan hizmetlerinden söz etmiş, özellikle de yapılan yardımları anlatmıştı.

Mehmet Bey yazında diyordu ki, “…kimse hele hele de Ramazanda ben aç kaldım. Kapımı çalan olmadı diyemez Erzurum’da.”

İddialı bir sözdü.

Koskoca bir şehirde nasıl herkesten haberdar olunabilirdi ki?

Peç çok kişi gibi ben de merak ettim.

Gerçekten devletin bu şehirde kim aç kim tok herkesten haberi var mı?

Derken aradığım cevap anında geldi.

İsmini açıklamayan bir okurumuz, Mehmet Şener’in yazısına mesaj gönderdi.

Dedi ki, “Kurt Deresi’nde yardım ulaşmayan fakirler var.”

Kurt Deresi dediğiniz şehrin göbeği sayılır. Yakutiye bölgesinde…

Nasıl olur?

Yakutiye Belediyesi evvel emirde de başkan Mahmut Uçar bu hususta örnek gösterilen isimlerdendir.

Öyle ki Başkan Uçar, bizzat kendi elleriyle yardım kolisi taşıyan ve dağıtan bir isim.

Zenginlerin değil, fakir fukaranın sofrasına oturur.

Öğrencisinden ayakkabı boyacısına, çocuğundan kimsesizlere kadar…

Mahmut Beyin gözünden mi kaçtı acaba, yoksa dağıtımda bir aksaklık mı yaşandı?

Vatandaş diyor ki, “Kurt Deresi’nde aç vatandaş var.”

Vatandaş öyle der de Mahmut Uçar, bir saniye bile olsa durur mu?

Öğreniyoruz ki durmamış.

Anında belediyenin ilgili birimlerini seferber ederek, Kurt Deresi’ndeki o yoksulların peşine düşmüş.

İsim yok, adres yok.

Buna rağmen titiz bir çalışma neticesinde sayısı 7-8’i bulan ihtiyaç sahibi aile tespit edilmiş ve anında gereği kurşun hızıyla yerine getirilmiş.

Şunu bilmiyoruz.

İhtiyaç sahibi olan o kimseler, acaba talepte bulundukları halde mi görmezden gelinmiş; yoksa Mehmet Şener’in yazdığı gibi halini bildirmediği için mi haberdar olunamamış.

Burada esas olan, duyarlı bir vatandaşın attığı o mesaj ve Yakutiye Belediye Başkanı Mahmut Uçar’ın da anında o çağrıya koşmasıdır.

Mümkün ki benzer durumda olan insanımız var ise eğer ya kendileri ya da birisi aracılığıyla mutlaka ilgili birimlere ulaşsınlar.

Evet; artık ben de inanıyorum: Bu şehirde kimse aç yatağa girmiyor.