Bu ülkede, kimileri vaktiyle “Kürt mafyası” kimileri de “Laz mafyası” diye dört bin yana korku salmıştı!
Devleti öylesine hafife almışlardı ve kendilerini de öylesine dokunulmaz sanıyorlardı ki, her suç onlar için mubahtı!
Oysa unuttukları bir gerçek vardı: Devlet, bazen ağır aksaktır, ama asla aciz değildir.
Gün geldi, alayının başına balyoz indi: Suç çeteleri çökertiliyor, suçlular kıskıvrak yakalanıyor.
Seri biçimde yapılan bu operasyonları şöyle yorumluyorum:
Türkiye suçtan arınıyor
“Bu kadar suçlu ve suç çetesi hangi ara bu seviyeye ulaştı” diye sormak ayrı; devletin bu suçlular ve suç çeteleriyle mücadelesinin hakkını teslim etmek apayrı bir şey…
İflah olmaz müzmin müştekilerin klasik tavrıdır:
“Bardağın yarısı boş”
Tamam da; yarısı da dolu ama…
Olsun; inadına görmezler.
Neyse…
Yapılan bu başarılı operasyonlara verilecek bir isim de:
Türkiye adeta bağırsaklarını temizliyor olacaktır.
Yalnızca belli şehirlerde ve belli suç çetelerine karşı değil…
En kıyıda köşedeki kasabadan tutunuz da metropollere kadar, dört bir yanda suçlular süpürülüyor.
Suç çeteleri teker teker çökertiliyor.
Kayda değer haram parası ve birilerini yoldan çıkaracak çapta zenginliği olmayan Erzurum’da bile polis ve jandarma nice operasyona imza attı.
Tefeci…
Zehir taciri…
Sözde mafya…
Kaçakçı…
Dolandırıcı…
Tekmili birden enselendi, delillerle birlikte yargıya teslim edildi.
Bitmedi…
Aynı zamanda güvenlik güçleri, PKK ve FETÖ’nün de tepesine biniyor.
Sokaktaki sade vatandaş olmasa bile iş dünyası iyi bilmektedir:
Bu şehirde, bir zamanlar tefeciler en saygın işinsanı muamelesi görüyordu!
Bu şehirde, çakma mafya adam öldürüyordu.
Bu şehirde, uyuşturucu kimi semtlerde adeta sigara gibi satılıyordu.
Bu şehirde, PKK ve FETÖ terör örgütleri hesabına esnaftan haraç toplanıyordu.
Devlet, artık yetti dedi.
Devletin sabrı, beşerin sabrından farklıdır; daha uzun solukludur.
Ama o sabrın da bir hududu vardır.
Nitekim devlet, siz artık çok oldunuz dedi.
Milli seferberlik misali milli temizlik başladı ve hız kesmeden devam ediyor.
Şehirler safralarını atıyor.
İyi de; bu yıllar önce niye yapılmadı?
Cevabı çok basit:
Yıllar önce FETÖ terör örgütü, devletin dört bir yanını kuşatmıştı ve o işgalciler, suç çeteleriyle ortak çalışıyordu da o yüzden…
Şimdi:
Siyah beyazdan, temiz kirliden, suçsuz suçludan tefrik ediliyor.
Henüz azgın dalgalar dinmiş ve gemi salimen limana varmış değil.
Tehlike eski gücünde olmasa da devam ediyor.
İşte bu yüzden devlet, canhıraş bir şekilde mücadele veriyor.
Bir vakitler…
Erzurum’da bazı yerlerde leblebi gibi metamfetamin satılıyordu!
Esrar ise, neredeyse nargile hükmündeydi!
Bizde ahlaksız zenginler ve züppe gençler fazla olmadığı için eroin ve kokain tüketimi çok azdı!
Yaşadığımız ekonomik şartlardan ötürü muhtemeldir ki vatandaş, devletin bu çıbanı deşip, irini akıtmasının çok da farkında değil.
Sistem artık tıkalı değil.
Devlet, nerede bir suç örgütü varsa ve adı ne olursa olsun ümüğüne basıyor.
Bir zamanlar hani denilirdi ya…
“Kürt mafyası”
“Laz mafyası”
Devlet, artık etikete bakmıyor.
Suç örgütü olması yetiyor, ensesine biniyor.
Ali Yerlikaya beyi tebrik ediyorum devleti mafyadan temizliyor ve tarihe geçecek birileri ülkenin içine etmiş mafyayla iş tutmuştu. Sedat Peker’in şamar oğlanı olmuştu. Devlete Ali bey gibi devlet terbiyesi almış insanlar lazım.
