Harfler var alfabemizde, sesli sessiz harfler. Aslında hepsi sessiz sedasız efendi efendi kendi halinde bireylerdir. Onları ellemezsen, seslenmezsen asla seninle konuşmazlar. Ama eğer onlara yüz verir bir de şımartırsan değme keyiflerine. Onları asla susturamazsın. Sen istersen ağzını açma onlar bildiklerini okur, senin ağzını da açarlar, kulağını da.
Bu sesli sessiz harflerimizi, kullanıp konuşma dilimizi meydana getirmişiz, getirmek ne kelime hem de kâğıt üzerine yazmışız. Bu yazılardan öyle şeyler çıkmış ki, önüne geçememiş, kimilerini yükseltip kimilerini alçaltmışız hatta onların her birine isim vermiş onları hep isimleri ile çağırmışız. İsimlerine topluca "harf" demişiz,. Hepsi ayrı ayrı anlamlı ama biz olmazsak asla var olamayacaklarını onlar da biz de biliyoruz. Çünkü harfleri tek tek nereye koyarsak koyalım tek başlarına hiçbir mana taşımazlar, ancak bizimle var olur işe yararlar.
Dedik ya seslisi var sessizi var. Bir araya gelince kelimeler cümleleri, cümleler paragrafları, paragraflar sayfaları, sayfalar kitapları meydana getirirler. Yalnız başlarınayken birbirleri ile de hiç konuşmayan bu Sesli-sessizler birlikte ansiklopediler olur, kütüphanelerce kitap yazılır, raflar dolar taşar. Yazarlar o harflerle yıllar yılı torunlarımıza miras kalacak eserler ortaya çıkarırlar.
Kısacık kelimelerle örnekleme yapalım mı? Konuşmalarımız da yazılarımız da "ALLAH" kelimesini harfler ile oluşturmuş, ne kadar anlamlı ve güzel yerlerde kullanmışız. "A_L_L_A_H" harfleri bir araya getirince muhteşem, anlamlı bir kelime ortaya çıkarmışız.
İnsanların her zaman birbirine ihtiyacı vardır. Sevinince de, üzülünce de birilerini ararız yanımızda "Bana yardım et" deriz.. Söz veririz onlara ya da söz alırız onlardan. Söz verirken ne deriz "tamam, yanındayım Vallahi, bilahi sözüm söz, seni bu konuda yalnız bırakmayacağım. Bunu duyan kişi rahatlar, kendine güveni gelir, ve güvenmeyi öğrenir "vallahi, billahi" buyurun bakalım v-a-l-l-a-h-i harfler bir araya gelince ne güzel bir anlam çıktı.
Kendine güvenen insan her işini başarılı bir şekilde yapar. Eğer okul çağında ise derslerini, ödevlerini aksatmaz. Ailesini ve öğretmenini üzmez. Sınıfına ve yaşına uygun hareket eder. Büyüklerinin sözünü adam gibi dinler. Kendine güvendiği için başaramayacağı iş yoktur. Başaramasa bile başarmaya çalıştığı için mutludur. Kaybetmekten korkmaz. Ona "şu işi yapabilir misin" dediğiniz de "evvel Allah" diye size cevap verir. Sesli sessizler yan yana gelir ve "evvel Allah" kelimesi ortaya çıkar?
Siz bir arkadaşınızdan ya da kardeşinizden veya komşunuzdan bir yardım isteyeceksiniz, fakat ne yapacağını tahmin edemezsiniz. Eğer o kişi size yardıma hazır, kendine güveniyor ise sizi kırmayacak ve " beraber şu işi yapabilir miyiz" dediğinizde "alimallah elimizden bir kaçan kurtulur bir de uçan "diye cevap verir. "alimallah"
Bir işi üstlendiyseniz, yapacağınız işin en güzel şekilde yol alması için çaba sarf edersiniz. Hemen hemen hiçbir eksik kalmayınca derhal işe başlamak için havalanırsınız. Tut şu işin ucunu bir an evvel bitirelim, hadi bakalım "Yaaa? Allah" dersiniz ve işe başlarsınız. Harfler yan yana gelir ve "Yaa? Allah"
Bir projemiz var. Yapmayı düşünüyoruz. Ne yapalım, bir şeyi yapmayı düşünmek bile o işe başlamak demektir aslında. Düşünür taşınır başlamaya karar verirsiniz ve "hadi Bismillah" diyelim hayırlısı ile başlayalım. Hadi bir güzel kelime daha çıktı mı "Hadi Bismillah"
Bismillah dedik başladık. Nasıl olacak şimdi. Bu işin bir sürü zorlukları var, sıkıntısı çok, her aşamada başında olmak gerekir. Bu zorlukları göze alarak başladık bir kere ve biz bu işi başarırız "İnşallah". Başlarken "Bismillah" deriz başarmak için "inşallah" diye tamamlarız o tek tek yaşayan harflerle?
Olur ya bir iki sıkıntı ile karşılaştık. Bazı şeyler ters gitti ama düzelmeyecek şeyler değil bu sıkıntılar, pek çok riski göze almıştık, niye böyle oldu ki, şaşkınız "hay? Allah" Ya bakın nasıl şaşırıp kaldık "hay Allah" nasıl olacak şimdi.
Rabbimizin yardımı ve bizim çalışmalarımız ile çözemeyeceğimiz şey yok ama neden böyle oldu, hayret bir durum "fesuphanallah". Bir hayret ettik, sesli sessiz harflerimizi yan yana getirdik ve " fesübhanallah" ı konuşma dilimize kattık.
Bir de sinirlendik birilerine. Onlara bulaşsak onlarla aynı kefeye kendimizi koymuş oluruz. Uzak dursak canımız çok sıkkın. Ne yapmak lazım bilemiyoruz. Off onu düşün bunu düşün işin içinden çıkamıyoruz ve sinirliyiz "Hasbinallah" nedir bu yaaa?
Her şey yolunda, İşler tıkırında, Allahım ne güzel başarılı olmak. Herke ağız birliği etmişçesine aynı kelimeyi söylüyor" Maşallah " hayatın içinde yer alan bazı değerler vardır mesela, hem de nazardan korkarız hem nazardan korunmak için bir şey yapmayız ama bir kelimeyi hemen söyleriz. evlatlarımıza, malımıza, canımıza negatif enerji ile bakan vardır, o negatif enerjiden korunmak için üç kere maşallah demez miyiz?"maşallah" evet hatırladınız değil mi "maşallah-sübhanallah"
Diyelim ki ; yanımızda bizimle emek veren insanlar ile bir başarı yakaladık. Bunu kutladık, başarımızla gurur duyuyoruz. O işte artık bize ihtiyaç yok ve bizsiz devam edecekler. Bize düşen, birlikte başardığımız işler ile gurur duymak ve o işi teslim edeceğimiz kişiye "eyvallah" demek. Başaramasaydık şaşkın şaşkın etrafa bakıp "hay Allah" diyecektik ama iyi oldu, beğenildik ve işimiz mutlu sonla bitti biz de " hadi bana eyvallah" dedik?
Harfler dedik ya, seslisi de var sessizi de. Biz onları bir araya getirdik ve Allah'ın bize verdiği akılı çalıştırıp onlara anlamlar yükledik. Hadi bu haftalıkta bu kadar şimdi bana "eyvallah"?
Dostça kalın
