İlk emri Oku olan bir dinin mensubu olmamıza rağmen dünyada en az okuyan ülkeler arasında yer almaktayız.
Yapılan araştırmalara göre, AB ülkelerinde okuma oranı % 21 iken bizim ülkemizde bu oran
% 0.01dir
Dua kitapları, fıkra kitapları ve aşk kitaplarının en çok okunduğu ülkemizde yılda 4 kişilik bir aile başına kitaba 6,5 TL ödüyor olmamız, günümüzün 6 saatini TV başında, 3 saatini
bilgisayarla geçirmemiz, okumaya ise yılda 6 saat ayırmamız yürekler acısı bir durumdur.
Ders kitapları hariç, Almanyada 68 bin, İngilterede 48 bin, Fransada 39 bin farklı kitap basılırken ülkemizde yılda 6 bin kitabın basılıyor olması fazla söze mahal bırakmamaktadır.
Japonyada yılda 4 milyar 200 milyon kitap basılırken Türkiyede yılda 23 milyon kitap basılmaktadır.
Bu pencereden bakıldığında da Japonyada yılda kişi başına 25 kitap Türkiyede ise 12 bin 89 kişiye bir kitap düşmektedir.
Ürkütücü olan bu rakamlar doğrultusunda bir değerlendirme yapıldığında kitap yazanlar
konusunda da ciddi sıkıntılar yaşanmaktadır.
Dünyanın en zor işlerinden biri yazarlıktır. Emeğin, bilginin, birikimin kalem ehli tarafından
yazıya dökülmesi sabır ve dikkat isteyen bir iştir.
Ülkemizde çok az kitap okunması, yazar emeğinin karşılıksız kalması manasına gelmektedir ki bu durum marifetin iltifat görmemesi demektir.
Yazar açısından değerlendirildiğinde bu tablo son derece moral bozucudur.
İşte bu ruh halini yaşayanlardan biri Atatürk Üniversitesi emekli öğretim üyelerinden Yard. Doç. Dr. Lütfü Sezen hocadır.
Halk bilimci Lütfü Hoca, Erzurum kültürüne büyük katkıları olan çalışkan bir bilim adamıdır.
Lütfü Sezen Hoca uzun yılların çalışması neticesinde Erzurum Şehir Folkloru isimli kitabı hazırlamıştı.
Şehir kültürüne büyük katkıları olan bu kitap Er-Vak yayınları arasında çıkmıştı.
Hoca yılların emeği ve birikimi olan bu kitabı matbaadan çıkar çıkmaz almış ve o dönemin valisinin özel kalemine gitmiş.
Sekretere, yeni çıkan kitabını takdim etmek için Vali ile kısa bir görüşme talebinde bulunmuş.
Hoca beklemeye başlamış aradan epeyce bir zaman geçmiş.
Bu arada yeni gelen taşra siyasetçileri beklemeden içeri giriyorlarmış.
Kendisine sıranın bir türlü gelmediğini gören Lütfü Hoca hayalleri yıkılmış bir halde sessizce yerinden kalkmış ve üniversiteye dönmüş.
Hoca, odasının kapısına gelince o günlerde İbrahim Hakkı Araştırma Merkezi Müdürlüğü
görevinde bulunan Feyyaz İbrahimhakkıoğlu ile karşılaşmış.
Lütfü Sezenin üzüntülü olduğunu gören Feyyaz İbrahimhakkıoğlu Hayırdır Hocam, canın
bir şeye mi sıkıldı? diye sormuş.
Lütfü Hoca yaşadıklarını anlatır ve ülkede okumaya kimsenin kıymet vermediğini, yıllarca
emek verip hazırlanan kitapların ilgi görmediğini bu durumun kendisini çok üzdüğünü
belirtir.
Morali bozulmuş Lütfü Sezeni dinleyen Feyyaz İbrahimhakkıoğlu ona dönerek, HOCAM CANINI SIKMA, BU MİLLET ALLAHIN KİTABINI OKUMUYOR Kİ SENİN KİTABINI OKUSUN der.
Bu cevap karşısında Lütfü Sezen Hocanın ruh hali birden değişir, yüzünde tebessüm oluşur ve morali yerine gelir.
Feyyaz İbrahimhakkıoğlu, Erzurumlu ünlü mütefekkir İbrahim Hakkı Hazretlerinin
torunuydu. Yakın çevresi tarafından kendisine Şeyh denirdi.
Nurettin Topçunun rahle-i tedrisatından geçmiş olan Şeyh şehrin en renkli simalarından biriydi.
Bilge kişiliği, derviş ruhlu yapısı ve hazır cevaplılığı ile güldürürken düşündüren Feyyaz İbrahimhakkıoğlu 2010 yılında aramızdan ayrıldı.
Makamı cennet olsun
