Orada kimse, kimseden rol çalmıyordu.
Herkesin müşterek hedefi:
Molozların altından bir canlı kurtarmaktı.
O canlı ki ister insan, ister kuş, ister köpek ve de isterse kedi olsun
Nice canlar işte bu müşterek ve de ulvi gaye uğruna kurtarılmadı mı?
O binlerce kurtarma ekibi içerisinde Tunceliden de kahramanlar vardı Erzurumdan da
O enkazın altına hep birlikte girdiler ve hiç biri birbirine sırtını dönmekten korkmadı.
Hal böyleyken Erzurum AFAD ekibi nasıl olur da öne çıkmak ve adından söz ettirmek için yarışırdı
Elifi 65 saat sonra enkazın altından Erzurum AFAD çıkardı ama televizyon ekranlarında başkaları konuştu.
Olsun;mühim olan Elifi kurtarmaktı, kimin ben kurtardım demesinin ne önemi vardı ki
Erzurum AFAD ekibi, dün İzmirde, ondan önceki gün Elazığda, daha önce de selde,heyelanda ve çığda yardıma muhtaç insanların umudu oldu.
Dadaş,Ben yaptım demek yerine Biz yaptık diyen adamın adıdır.
İzmirde de bu hakikat değişmedi.
Elifi enkazın altından çıkardılar, önemli olan buydu.
Kimin televizyon kameralarına konuşmasının ne önemi vardı ki
Onlar tevazu timsali oldular kameralar önünde, konuşmadılar.
O halde biz haklarını teslim edelim:
Erzurum AFAD ekibi, İzmirde kelimenin tam anlamıyla bir destan yazdı.
Her biri ayrı ayrı isimsiz kahramandı
Şehrin meydanında itin biri kadını evire çevire dövüyordu, etraftaki herkes dehşet içerisinde bunu izlerken, genç bir adam kalabalığın içerisinden fırlayıp gücü ancak kadına yeten o itin üzerine atladı ve kafayı yapıştırdığı gibi yere serdi.
O Erzurumlu, belki AFAD ekibinden değildi, ama kesin olan şuydu ki, o bir Dadaştı.
Vatanın her neresinde olursa olsun bir felaket anında onlar var
Sınır ötesinde de
Onlar,mezhep ve meşrep nedir bilmiyorlar.
İzmirde gördük işte:
Enkazın altından canlı birini kurtarmak için kendi canını tehlikeye atan o kahramanların hangisi Hakkariliydi, hangisi Tekirdağlıydı?
Müşterek özellikleri:
Bu ülkenin ferdi olmak ve insanlık adına insanın yardımına koşmak
Dayanın yiğitlerim Erzurum Taburu geliyor demişti, üsteğmen Fethi Bey Çanakkalede
O sesi yüz küsur yıl sonra İzmirde duyduk.
Adı bu kez Erzurum Taburu değildi belki ama beklenen hep oydu
Dadaş
Karargahları Çat Yolunda
Onlar birer isimsiz kahraman
Başlarında da yiğit bir Dadaş var; bakar mısınız adı, Selahattin Karslı
Depremler hep yıkıyor değil, bazen de aynı müşterek de buluşturuyor
Elifi ve Aydayı kurtarmak için açılan tünelin içinde omuz omuza mücadele eden iki insan vardı:
Biri Alevi, öteki de Sünnüydi
Yine gördük ki o ölüm geçidinde iki insan var:
Biri Türktü, diğeri de Kürt
Üzerine yığılmış beton molozlarının altından haykıran Beni kurtarın diyen depremzede gence ses veren, Seni kurtaracağız diyen itfaiye eri,sizce Alevi miydi, yoksa Sünni mi?
Erzurum AFADın içinde kimler var bilmiyorum.
Mümkün ki bir Türkiye mozaiği
Her birini alınlarından öpüyorum
İyi ki varlar