Sevgili dostumuz Ender Uludağ bizi özlediği, Erzurum ifadesiyle “görestiği” için bugün ziyaretimize geldi.
Ayaklarına, yüreğine sağlık…
Meğerse biz de ne kadar özlemişiz Ender Uludağ’ı…
“Doğu Emniyetçi” rahmetli Şeref amcanın oğlu…
Hasret giderdik, memleketin en az otuz yılını konuştuk, hayata veda eden ve halen aramızda olan müşterek dostlarımızı andık.
Ender Uludağ, mutemet bir insan, şerefli bir devlet memuru ve hakiki dost biri…
Emekli oldu, İstanbul’a yerleşti…
Ama memleketiyle rabıtasını hiç mi hiç koparmadı.
Bugünlerde de kayak yapsın diye sevgili kızını Erzurum’a getirdi.
Ender’le çok ama çok anılarımız var.
Memleketin en buhranlı doksanlı yıllarında bizzat sahada ölümüne hizmet veren bir vatanperverdi.
Birlikte gülüp eğlendiğimiz de oldu, birlikte birbirimizin derdine derman olmaya çalıştığımız da…
Her Cuma aynı camideydik.
İmam Hatip Camii’nde…
Birbirimize takılmayı severdik.
Yıllardır görmüyordum.
Bugün beraber olduk, sevindim; mutlu oldum…
Ender, bu şehrin has evladıdır, gönül dostudur, vefalıdır ve müspet bir insandır.
Bana eskileri hatırlattı, nice müşterek dostlarımızı birlikte andık.
Eyvallah Ender Bey kardeşim…
