Evlilik programları ya da sohbet sitelerinde duyduğumuz veya biri hakkında konuşurken sıkça kullandığımız bir sıfat; "adam gibi adam."
Her ne kadar bunun hangi manada kullanıldığını bilsem de, oturup düşünürken altından neler çıkardığımı sizinle paylaşıp, ne kadar fesat (!) düşünceli birisi olduğumu bilmenizi istedim.
Adam gibi adam!
Adamlık konusunda bir problemim yok. Elbet namuslu, ahlaklı, anlayışı, hoşgörülü, yardımsever, merhametli ve daha nice güzel vasıfları taşıyan anlamıyla Adem evladı sıfatına layık olma adına "Adam" olmak insani ve vicdani bir gerekliliktir.
Her ne kadar bu sıfat erkeler için kullanılsa da, bunun kadını erkeği yok. Hepimiz Hz. Adem zürriyetinden gelen Adem evladıyız.
İyi de, neden "gibi"?
Neden aslı dururken sureti makbul? Neden adam değil de, adam gibi adam?
Bu ne demek? Bence şu demek; "ben adam değilim ama mükemmel adam rolü oynarım!"
Ve Sanal Alem
Var mı bir benzeri daha, bilmiyorum! İcat olunduktan sonra yaşamın bir parçası değil de, tamamen ta kendisi olan! Yani İnternet. Diğer bir adı "sanal Alem."
Kendisi gibi, hakkında yazılması gerekenler de sonsuz gibi geliyor bana. Bu konuya girmeyeceğim; yararları, zararları, aile kurumu üzerindeki etkileri falan filan. Dedim ya, gerçekten derin, karmaşık ve spiral bir konu. Sadece şu "sanal" tanımı ilginç geliyor bana.
Özellikle sohbet odalarındaki insanların birçoğunun yalancı, sahtekar hatta sapık olduğu söylenir.
İyi de, gerçek yaşamda kapı komşumuz, alışveriş yaptığımız bakkal veya mesai arkadaşımız olan ve günlük yaşamda "adam gibi adam(!)" olan bu kişiler o sanal alem denilen yerde gerçek yüzlerini ortaya koyabildiklerine göre sormadan edemiyorum;
Adam değil de" adam gibi" davranılan ortam mı yoksa gerçek yüzünü ortaya koyduğu o sanal alem mi gerçek?
Var bir yerde terslik. Okulda, sokakta, dükkanda, evde! Sanki her yerde. Dürüst olmak yerine, dürüst gibi davranmak. Ahlaklı olmak varken, ahlaklı biriymiş gibi görünmek.
Adalet, vicdan, merhamet, demokrat, aydın hatta dindar.
Bütün bu değerler konusunda "gibi" davranıp davranmadığımızı sorgularsak, çıkacak sonuçlarla yüzleşmeye ne kadar hazırız? Var mı bu yürek? Ya cesaret?
Ezberlenmiş veya ezberletilmiş davranışlarla rolünü oynayan anne baba, doktor polis, öğretmen memur.
Politikacısı siyasetçisi. Müdürü memuru!
Bence bizim en büyük hatta en ciddi problemimiz bu! Aslı dururken, suretiyle "gibi" düşünmek ve davranmak.
Daha vahimi; suretin aslının yerini alması. Buna inanması ve buna da diğerlerinin inanmasını sağlaması.
Yeter artık yeter! Kendimize gelmek için bir tokat mı lazım?
Bıkmadık mı gibi davranmaktan?
Hala mı sıkılmadınız? Beynimizdeki at gözlüklerinden!
